love without tragedy

çok sevdim bu şarkıyı. sürekli dinliyorum nerdeyse. bi kaç düşüncemi paylaşmak istedim sadece. yoksa hayatım aynı seyirde. davranışlarını kestirdiğimi düşündüğüm fakat çoğunlukla yanıldığım sevgilimle birlikle sabah 8 akşam 5 çalışıp onun evinde evli çiftler gibi yaşıyoruz. ha bide öğrencilik var tabi. ki geçtiğimiz cuma bitti artık o da. neyse...

- sorun olan bişey sadece senin için sorun olabilir. aslında sadece onu sorun olarak görmek yeter bence. kimin ya da neyin olduğu önemli değil sanki ha?
- insanlara sürekli sorunlu görünmek istememek ama sorununu anlatıp rahatlamak istemek? bu iki durumu bile aynı cümlede kurmak saçma evet ama ben bu ikisini de düşünüyorum. acaba hangisi ağır ki? bi bilen var mı?
- bi olaya verilen tepki kime göre neye göre fazla bi tepki? kim biliyo ki senin ne hissettiğini ya da düşündüğünü? alında yazmıyo hiç bişey!
- sürekli gülmek sanki acı verici bişey. evet sürekli gülmem gülümsemem karşımdaki insanlar için güzel görünüyo olabilir fakat ya içimden gelmiyosa? gülme diceksiniz ama belki de böyle baş ediyorumdur ha? kim bilebilir? ben biliyo muyum? tabi ki hayır!
- şamar oğlanı sözünü herkes bilir. ben çok iyi biliyorum ve bilerek de yaşıyorum.
- istanbula ve izmire gitmek istiyorum ama yalnız başıma. istanbuldan korksam da istiyorum bunu. bi hayat kurmak istiyorum ama yanımda kimin olmasını istediğimi bilmiyorum. yalnız olmak mı? bana göre değil biliyorum ama  kendimi ıssız adada tekmişim ve 3 kişi seçmek zorundaymışım gibi hissediyorum.
- bazen bağlılığımı sorguluyorum. kime bağlıyım neye bağlıyım. bağlıysam beni ne tutuyo peki? neye tutunuyorum?
- sürekli ağlak ilan edilmem beni sıkmıyo. ağlak olmanın bu denli aşağılanması sıkıyo belki beni. sen onun farkında mısın peki?
- sorumluluk almak mı? sorumluluk benim hayatımda var ama başkalarının sorumluluğunu almak? işte o noktada çaresizlik sarıyo beni hem de istemediğim kadar.
- artık son senem olduğundan bi bıkkınlık geldi. evet. sene sonunda çalışma hayatına atılmak istiyorum. her ne kadar gözüm korksa da.
- kilo vermek neden bu kadar gözümde büyüyo? insanların benim kilomla mutlu olduklarını beni böyle sevdiklerini duyuyorum fakat ben niye mutlu değilim? herkes mutlu fakat ben? eee sonuç?
- bırak herşeyi diyo içimdeki ses. neden diye sorduğumda ise ara ki bul o sesi. e gerizekalı susucaksan baştan konuşma diyorum. sonra da bi bakmışım ki nedensiz şekilde kendimle konuşuyorum.
- ara ara insanların verdiği değeri sorguluyorum. bir gün önce en uç sırlarını bile anlatan insan ertesi gün sanki orda yokmuşum gibi davranıyosa ben ne anlamalıyım? evet burdayım o kişi için mi yoksa geçti gitti zayıf anımda konuştum mu? bunlar da değilse 3. şık ne?
- sağlamcı bi insanım. gözümü karartıp hiç bi iş yapmadım bu vakte kadar. bunun şuçlusu ben miyim? ya da bi suç/suçlu mu olmalı? senin kadar gözümü karartamadıysam napayım? bişeyin düzgün bi yapılışı varsa neden diğer yolu seçeyim? öbür yol neyin değerini nasıl ortaya çıkarcak? anlık bi değer mi yoksa uzun zamanlı bi değer mi?
- hayır demek bazen o kadar zorlaşıyo ki. hele ki hayır diyince işlerin daha kötü olacağını düşünüyosanız! en kötü ne olabilir? işler kötüye gider mi? ben bilemedim şuan sen bildin mi?
- hep bana diyen tipler biliyorum sizin için açık hedefim. ne de olsa açık sözlü değilim ve hayır diyemiyorum. kullanın beni!

neyse...