YenibirİŞkom :)

Blogırlar blogdaşlar canlar cancanlar yavrular :) bu böyle üzar gider diyip kısa kesiyorum ve kaç zamanın inadının sonunda mutlu bi sona kavuşmasını kutluyorum. Hatırlarsınız ankaradan salya sümük dönmüştüm. Bu dönüş hem geride bıraktığım bazı şeyler için hem de artık ankaranın sadece anılarda kalması gerektiğini düşündüğüm içindi. Önceki sevgilimi biliyosunuz. Yaşadıklarımı, yaşananları ve ayrıldıktan sonra bile 1 ay boyunca her gün tedirginlikle yatıp tedirginlikle kalktığım o günleri. Uğruna ankarada kalmayı planlamıştım ama herşeyin bi bitişi olduğu gibi o da bitti. Şuan iyi ki de bitmiş diyorum çünkü gözümü açmamı sağladı. Önüme gelen fırsatları tepmeden kullanabilmem bi nevi aydınlanmam oldu bu bitiş. Beni bilen her kesimden arkadaşım da bittiğine şükrettiler. Şuan da eski günleri lanetle anıyolar. Benim tekrar eski panda olmam onlar için de çok büyük bi mutluluk kaynağı benim içinde :)

Neyse nerden geldik buraya ya :D ben başka şeyler anlatıcaktım. Hah oldu bitti baĞzı şeyler ama bitiş sonrası aklımda tek bi plan vardı. O da İZMİR! Zaten bu kararımı her daim vangörlüm destekliyodu. Sürekli gel anneeem  diyodu :)Eşyalarımı toplayıp memlekete döndüm akşamına da izmire geçtim. İş aradım çok dolandım. Telefonla arayıp iş başvurusu yapmak istedim kabul ettiler. Gittim görüşmeye e bizde var uzman dediler. Benle alay ediyorlar gururumla oynuyolar şarkısı gibi oldu biraz ama çok saçma olaylar yaşadım. Teeeee Güzelbahçeye kadar gittim tabi bu reddediliş için sıcaaan altında :/ neyse o da ayrı bi kısmetmiş başka yerlerden açtı kapılarını :D

Tüm bu arayıp red cevabı alma ve sonrasında görüşmeye gidip de geri dönülmemesi, umutlarımı çok kırdı. Her gün bi fasıl vangörülme ağlıyodum. O da doğal olarak ağzıma sıçıyodu. Aslında sıçmıyodu gerçekleri söylüyodu ama ben ağzımı açmış beklediğim için sıçılmış hissi veriyodu :/ sonrasında ise başka başka alternatifler aradım ve özel sektördeki bekleme sürecime başladım. Bu arada bi arkadaşıma da danıştım. Onun çalıştığı yer devlete bağlıydı. O da özel alımla girmişti. Ben de ondan medet umdum biraz. Koşup ona gittiğimde de eli boş döndüm. Alım yokmuş bu sene dedi. Aradan 3 gün geçti telefon zır zır çalmaya başladı. Baktım arkadaşım arıyo. Açtım hayırdır dedim. Panda hemen koş alım yapıcaklarmış dedi. :O hemen saç düzeltildi sakal kesildi ve üst baş alınıp 2 saat içinde kuruma koştum. Cv’mi verdim görüşmemi yaptım. Topu topu 5 dakika görüştükten sonra müdür bön bön suratıma bakınca ben de kalktım geldim eve. Almıcaklar diye düşündüm hep. Cumaya kadar biz sana haber veririz dedi.

Bu arada annemle ablamla da bol bol kavga ettim. Artık önümde belirgin olmayan bi fırsat vardı ve ben bunun peşinden gitmek istiyodum fakat annem özelleri arama konusunda ısrar ediyodu. 1 2 derken patladım bende. Sinirli ve stresli olduğum için ve iş bulamadığım için sıkıntılıydım. İş bulamazsam anamın dizinin dibine dönmek korkutuyodu. 5 sene boyunca özgürlüğü tattıktan sonra hele :/

Neyse bekle bekle Cuma oldu cumartesi oldu Pazar oldu tık yok!? En son ümidimi kesip pazartesi yola çıkayım istedim. Umutsuzlukla uyudum. Uykuya da zor daldım istemeye istemeye :/ sonrasında dalmışım tabi sabah da 9 gibi telefonum çalmaya başladı. Yav kim bu saatte derken baktım bi izmir numarası. Ahanda dedim :) hemen toparlanma çabasındayım tabi. 2 tokat attım yüzüme sersemliğim geçsin diye :D cidden attım yani :D sonra açtım telefonu kadın bi ton kurumun adını söyledi falan sonra sizi müdüre bağlıyorum dedi. Tamam dedim :) bu arada annem de kalktı yattığı yerden başımda dikiliyo :D müdüre bağladılar konuştum. Sonuç şu ki bi görüşme daha yapalım senin hakkında olumlu düşünüyoruz  ne zaman gelirsin dedi. Anaaaam öğleden sonra gelem olur mu dedim tamam dedi :D sen misin yatan :D zıpladım yerimden duş süslenme püslenme falan kahvaltı derken hazırdım. Koştum gittim. Heyecan yoktu tabi :) konuştuk adamla 5 dakika kadar. Sonlara doğru geldiğinde ise müdür biz senin için referans aldık dedi. Burda çalışan arkadaşların senin için çalışkan pozitif diyolar dedi. Bizim şartlarımız ağır ama diye de ekledi. Ben de ben bu şartları şimdiden kabul ettiğim için şuan burdayım dedim :D artizlik foreva :D sonrasında işte tamam anlaştık ozaman hayırlı olsun dedi. Ahanda bu mu? İşe mi aldınız beni çalışcak miyim ben dedim içimden :D yanımda oturan fok balığı tipli amca da sırtıma vuruyo sürekli :D afferim afferim diye. Kafam accık karışık bi şekilde çıktım odadan. İşim mi var beniiiim :O mode on :D

Sonrasında evrak toplama işi falan derken garip bi biçimde bayramdan sonra başladım işe işte :) bayramdan sonra aradım ne zaman başlıyorum dedim. Aaa sizin yazınız geldi yarın gelin başlayın dediler. Hönk!? Amca biliyon deme yarın dedin bana!? Neyse kurumu aradım onlar da evrakların şimdi geldi dediler. Yarın gel başla dediler.  O.o tamam öğleden sonra gelsem olur mu dedim olur dediler. Ben de sabah gittim napayım paradan kesicekler yoksa :/

Artıkın memurum ve başladım :) güzel bi birimde çalışıyorum. İş arkadaşlarım da iyi :) en fazla aramızda 5-6 yaş falan var zaten :D 2 tane teyzemiz var ama onları saymıyorum ben :D :P

Şuan 14. Günüm iş yerinde ve memnunum hayatımdan :) ha başlangıçta bi kaç işi elime yüzüme bulaştırdım o ayrı tabi ama herkes anlayışlı ve öğretmeye açıklar :)

bu da iş kartım :D

Bakalım önümüzdeki günler neler getircek :) bu arada bissürü yeni yeni insanlarla tanışıyorum bizim camiadan. Garip bi duygu insanlarla görüşmek. Önceki ilişkimde rahatlık mı o ne öyle derken bu ilişkide rahat olmak garip geldi. Ayrıca kendisinin rahat olması da sıkıntı da aman neyse.

Öyle işte…