Blogırlar blogdaşlar canlar cancanlar yavrular :) bu böyle
üzar gider diyip kısa kesiyorum ve kaç zamanın inadının sonunda mutlu bi sona
kavuşmasını kutluyorum. Hatırlarsınız ankaradan salya sümük dönmüştüm. Bu dönüş
hem geride bıraktığım bazı şeyler için hem de artık ankaranın sadece anılarda
kalması gerektiğini düşündüğüm içindi. Önceki sevgilimi biliyosunuz.
Yaşadıklarımı, yaşananları ve ayrıldıktan sonra bile 1 ay boyunca her gün tedirginlikle
yatıp tedirginlikle kalktığım o günleri. Uğruna ankarada kalmayı planlamıştım
ama herşeyin bi bitişi olduğu gibi o da bitti. Şuan iyi ki de bitmiş diyorum
çünkü gözümü açmamı sağladı. Önüme gelen fırsatları tepmeden kullanabilmem bi
nevi aydınlanmam oldu bu bitiş. Beni bilen her kesimden arkadaşım da bittiğine
şükrettiler. Şuan da eski günleri lanetle anıyolar. Benim tekrar eski panda
olmam onlar için de çok büyük bi mutluluk kaynağı benim içinde :)
Neyse nerden geldik buraya ya :D ben başka şeyler
anlatıcaktım. Hah oldu bitti baĞzı şeyler ama bitiş sonrası aklımda tek bi plan
vardı. O da İZMİR! Zaten bu kararımı her daim vangörlüm destekliyodu. Sürekli
gel anneeem diyodu :)Eşyalarımı toplayıp
memlekete döndüm akşamına da izmire geçtim. İş aradım çok dolandım. Telefonla
arayıp iş başvurusu yapmak istedim kabul ettiler. Gittim görüşmeye e bizde var
uzman dediler. Benle alay ediyorlar gururumla oynuyolar şarkısı gibi oldu biraz
ama çok saçma olaylar yaşadım. Teeeee Güzelbahçeye kadar gittim tabi bu
reddediliş için sıcaaan altında :/ neyse o da ayrı bi kısmetmiş başka yerlerden
açtı kapılarını :D
Tüm bu arayıp red cevabı alma ve sonrasında görüşmeye gidip
de geri dönülmemesi, umutlarımı çok kırdı. Her gün bi fasıl vangörülme
ağlıyodum. O da doğal olarak ağzıma sıçıyodu. Aslında sıçmıyodu gerçekleri
söylüyodu ama ben ağzımı açmış beklediğim için sıçılmış hissi veriyodu :/
sonrasında ise başka başka alternatifler aradım ve özel sektördeki bekleme
sürecime başladım. Bu arada bi arkadaşıma da danıştım. Onun çalıştığı yer
devlete bağlıydı. O da özel alımla girmişti. Ben de ondan medet umdum biraz.
Koşup ona gittiğimde de eli boş döndüm. Alım yokmuş bu sene dedi. Aradan 3 gün
geçti telefon zır zır çalmaya başladı. Baktım arkadaşım arıyo. Açtım hayırdır
dedim. Panda hemen koş alım yapıcaklarmış dedi. :O hemen saç düzeltildi sakal
kesildi ve üst baş alınıp 2 saat içinde kuruma koştum. Cv’mi verdim görüşmemi
yaptım. Topu topu 5 dakika görüştükten sonra müdür bön bön suratıma bakınca ben
de kalktım geldim eve. Almıcaklar diye düşündüm hep. Cumaya kadar biz sana
haber veririz dedi.
Bu arada annemle ablamla da bol bol kavga ettim. Artık
önümde belirgin olmayan bi fırsat vardı ve ben bunun peşinden gitmek istiyodum
fakat annem özelleri arama konusunda ısrar ediyodu. 1 2 derken patladım bende.
Sinirli ve stresli olduğum için ve iş bulamadığım için sıkıntılıydım. İş
bulamazsam anamın dizinin dibine dönmek korkutuyodu. 5 sene boyunca özgürlüğü
tattıktan sonra hele :/
Neyse bekle bekle Cuma oldu cumartesi oldu Pazar oldu tık
yok!? En son ümidimi kesip pazartesi yola çıkayım istedim. Umutsuzlukla uyudum.
Uykuya da zor daldım istemeye istemeye :/ sonrasında dalmışım tabi sabah da 9
gibi telefonum çalmaya başladı. Yav kim bu saatte derken baktım bi izmir
numarası. Ahanda dedim :) hemen toparlanma çabasındayım tabi. 2 tokat attım
yüzüme sersemliğim geçsin diye :D cidden attım yani :D sonra açtım telefonu
kadın bi ton kurumun adını söyledi falan sonra sizi müdüre bağlıyorum dedi.
Tamam dedim :) bu arada annem de kalktı yattığı yerden başımda dikiliyo :D
müdüre bağladılar konuştum. Sonuç şu ki bi görüşme daha yapalım senin hakkında
olumlu düşünüyoruz ne zaman gelirsin
dedi. Anaaaam öğleden sonra gelem olur mu dedim tamam dedi :D sen misin yatan
:D zıpladım yerimden duş süslenme püslenme falan kahvaltı derken hazırdım.
Koştum gittim. Heyecan yoktu tabi :) konuştuk adamla 5 dakika kadar. Sonlara
doğru geldiğinde ise müdür biz senin için referans aldık dedi. Burda çalışan
arkadaşların senin için çalışkan pozitif diyolar dedi. Bizim şartlarımız ağır
ama diye de ekledi. Ben de ben bu şartları şimdiden kabul ettiğim için şuan
burdayım dedim :D artizlik foreva :D sonrasında işte tamam anlaştık ozaman
hayırlı olsun dedi. Ahanda bu mu? İşe mi aldınız beni çalışcak miyim ben dedim
içimden :D yanımda oturan fok balığı tipli amca da sırtıma vuruyo sürekli :D
afferim afferim diye. Kafam accık karışık bi şekilde çıktım odadan. İşim mi var
beniiiim :O mode on :D
Sonrasında evrak toplama işi falan derken garip bi biçimde
bayramdan sonra başladım işe işte :) bayramdan sonra aradım ne zaman başlıyorum
dedim. Aaa sizin yazınız geldi yarın gelin başlayın dediler. Hönk!? Amca
biliyon deme yarın dedin bana!? Neyse kurumu aradım onlar da evrakların şimdi
geldi dediler. Yarın gel başla dediler.
O.o tamam öğleden sonra gelsem olur mu dedim olur dediler. Ben de sabah
gittim napayım paradan kesicekler yoksa :/
Artıkın memurum ve başladım :) güzel bi birimde çalışıyorum.
İş arkadaşlarım da iyi :) en fazla aramızda 5-6 yaş falan var zaten :D 2 tane
teyzemiz var ama onları saymıyorum ben :D :P
Şuan 14. Günüm iş yerinde ve memnunum hayatımdan :) ha
başlangıçta bi kaç işi elime yüzüme bulaştırdım o ayrı tabi ama herkes
anlayışlı ve öğretmeye açıklar :)
bu da iş kartım :D
Bakalım önümüzdeki günler neler getircek :) bu arada bissürü
yeni yeni insanlarla tanışıyorum bizim camiadan. Garip bi duygu insanlarla
görüşmek. Önceki ilişkimde rahatlık mı o ne öyle derken bu ilişkide rahat olmak
garip geldi. Ayrıca kendisinin rahat olması da sıkıntı da aman neyse.